رویکردهای مختلف در برنامه ریزی و طراحی پیاده راه ها

منظر هدف اصلی این مقاله بررسی ویژگیهای پیاده راه ها و همچنین معرفی رویکردهای موجود دربرنامهریزی و طراحی آنهاست. بر اساس بررسیهای صورت گرفته میتوان رویکردهای موجود در رابطه با برنامهریزی و طراحی پیاده راه ها را به دو دسته کلی -1 هدفمحور و -2 انسان محور تقسیم کرد. در رویکرد انسان محور که تمرکز این نوشتار بر آن است، خود به دو دسته کلی تقسیم میشوند که اساس شکل گیری آنها توجه به کیفیت زندگی است. دسته اول شامل مواردی است که توجه آنها به کیفیت زندگی اجتماعی است و دسته دوم شامل کیفیت زندگی فردی است. در نهایت این مقاله براین موضوع تاکید دارد که توجه به کیفیت زندگی عابرین پیاده در بخش برنامه ریزی و طراحی فضاهای پیاده میتواند بستری را فراهم آورد که افراد پیاده در شهر دارای آسایش بیشتری باشند و به این وسیله از ماشین محور بودن شهر جلوگیری شود. بر همین اساس این مقاله پیشنهاد مینماید که در برنامه ریزی پیاده راه ها از اصول مرتبط با کیفیت زندگی اجتماعی و در طراحی پیاده راه ها از اصول مرتبط با کیفیت زندگی فردی استفاده شود. براین اساس یک نظام سلسله مراتبی از نیازهای عابرین از پایینترین سطح که ایمنی باشد تا بالاترین سطح که نیازهای زیباشناختی و اجتماعی است، جهت برنامه ریزی و طراحی فضاهای پیاده جهت دستیابی به کیفیت زندگی مطلوب برای عابرین پیاده پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

عابر پیاده ، پیاده راه ، رویکرد هدف محور ، رویکرد انسان محور ، کیفیت زندگی اجتماعی ، کیفیت زندگی فردی