نقد فیلیپا فوت بر عقلانیت عملی کانت

از زمان ارسطو عقل عملی یا فرونسیس، یعنی فضیلت مندانه عمل کردن. چنین معنایی برای این واژه تازمان هیوم باقی بود، اما هیوم باتاکید بر نقشی که امیال، انگیزه ها وانفعالات ما، هنگام اتخاذ تصمیمات اخلاقی ایفا میکنند، بر نقش امیال ونگیزه ها وعوامل روانشناسانه در عقل عملی، تاکیدکرد. کانت بعدازهیوم، به واسطه ویژگیهایی که برای عقل عملی ذکر کرد، همچون خودبنیادی آن واهمیت بیشتر قایل شدن برای اراده، تعریف جدیدی از عقل عملی ارایه داد که آراء هیوم را دراین مساله با چالشهای جدی مواجه ساخت؛ وی تلاش زیادی کردتا نقش امیال وانگیزه های روان شناسانه را ازحوزه تصمیم اخلاقی حذف کند؛ اماتلاشهای کانت وپیروانش برای بنا نهادن وجدان اخلاقی صرفا بر مبنای عقل واراده، راه به جایی نبرد وهمچنان انتقادات مهمی به تفسیرصرفا عقلانی کانت از عقل عملی وارد است. درعصرحاضر، عدهای از فیلسوفان اخلاق از جمله خانم فیلیپا فوت وفیلسوفان نوارسطویی دیگر، ضمن نقد ورد تفسیر کانتی از عقل عملی با ارایه تعریفی جدید از عقلانیت عملی، تلاش دارند تا بین عقل وسایرمنابع انگیزشی ازجمله امیال وانگیزه ها، در اتخاذتصمیم صحیح اخلاقی سازش ایجاد کنند. دراین مقاله به بررسی انتقادات برخی فلاسفه برکانت درباب عقل عملی،پرداخته میشود.

کلیدواژه ها:

کانت ، هیوم ، فیلیپا فوت ، عقل عملی ، انگیزش اخلاقی ، تصمیم اخلاقی