محمدجواد جاوید - دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران
عصمت شاهمرادی - دکتری مترجمی زبان انگلیسی، دانشکده ادبیات و زبا نهای خارجه، دانشگاه علامه طباطبایی

سخن گفتن از نسبت بین نظریه حرکت جوهری ملاصدرا که بحثی هستی شناختی است و منطق ترجمه که از معناشناسی بحث میکند درظاهر قیاسی معالفارق است. اما اگر مراد از ترجمه بیان مراد ماتن (مولف) باشد که عملا درکی فراتر از متن صرف است، در این صورت میتوان برای نظریه ملاصدرا در این خصوص وجهی قایل شد. این مقاله، با تمسک به نظریه حرکت جوهری ملاصدرا، کشش معنا در امتداد زمان و مکان را با مفهوم حرکت بررسی میکند. برداشت مترجم، به مثابه یک مفسر و یا خواننده، از متن که با قوه و فعلیت درآمیخته است، در امتداد زمان سیر می کند و در لایه های وجودی متن جریان مییابد. درواقع، این برداشت ها در فرآیند ترجمه و بازترجمه از یک متن واحد به فعلیت بیشتر میرسند و کاملتر میشوند. گزاره اخیر فرضیه اصلی ما را تشکیل میدهد که در آن حرکت در مولفه های موجود در فرآیند ترجمه مورد بررسی قرار میگیرد.

هرمنوتیک، ترجمه، ملاصدرا، حرکت جوهری