سجاد محمدیارزاده - استادیار گروه مدیریت، دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران، ایران
بهنوش شمس الهی - دکتری مردم شناسی، دانشگاه علوم مالزی، پیننگ، مالزی

فضاهای عمومی، فضاهایی هستند که روزانه پذیرای قشر و گروه وسیعی از شهروندان از کودک تا پیر، زن و مرد و با هر دین و نژادی هستند؛ بنابراین فضاهای عمومی از پتانسیل کافی جهت تقویت انسجام اجتماعی، توسعه اقتصادی و ارتقای کیفیت زندگی جمعی برخوردار میباشند. تحقق مسایل مذکور، لزوم توجه به نوع طراحی و کیفیت بصری فضاهای عمومی را میطلبد تا این فضاها قادر باشند تا حد چشمگیری از محرکهای محیطی کاسته و سبب افزایش سرزندگی و نشاط در جامعه شوند. مدیریت صحیح فضاهای عمومی میتواند به شکل غیررسمی سبب افزایش دانش جمعی و مهارتهای فردی و اجتماعی ساکنان شهرها شود که این امر در سایه مشارکت مردم در امور اقتصادی، سیاسی و مدیریتی شهر و نیز افزایش سطح تعاملات اجتماعی آنها محقق میگردد. البته نباید نقش عناصر فیزیکی محیطی را مانند: نمادها و نشانه ها را در افزایش آگاهی و درک بصری شهروندان نادیده گرفت. بر این اساس باید به فضاهای عمومی به عنوان بستری برای تشویق شهروندان به امر مشارکت و پذیرش مسیولیتهای اجتماعی و نیز آموزشگاهی برای انتقال دانش و آگاهیهای لازم برای بهبود کیفیت زندگی شهروندان نگریست. از این رو در این پژوهش، تلاش شده است ضمن مطالعه و بررسی ادبیات شکوفایی شهری و توسعه پایدار، به بررسی مسایلی که ضرورت توجه به مدیریت فضاهای عمومی شهری را می طلبد، پرداخته شود. این پژوهش از لحاظ روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی است. نتایج پژوهش نشان دادند که توسعه و توجه به فضاهای عمومی، سبب توسعه اقتصادی شهر، ارتقای سلامت شهروندان، بهبود وضعیت آموزش شهروندان و باززنده سازی هویتهای محلی شهر میشود.

فضاهای عمومی، شکوفایی شهری، توسعه پایدار، اقتصاد شهری