مقایسه بررسی وضعیت دفع فاضلاب و کیفیت پساب خروجی در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1377

با توجه به خطرات ناشی از فاضلابهای بیمارستانی و عدم توجه به دفع صحیح اینگونه فاضلابها در شهر تهران و کل ایران، به نظر می رسد که بررسی چگونگی دفع فاضلابهای بیمارستانی از اهمیت شایانی برخوردار است. در این تحقیق سعی شده است تا به بررسی کیفیت پساب خروجی بیمارستانهای زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1377 پرداخته شود. این بررسی در 12 بیمارستان به روش توصیفی انجام گرفت. در این تحقیقات نحوه دفع فاضلاب بیمارستانی و میزان کارایی دستگاه تصفیه در بیمارستانهایی که دارای سیستم تصفیه فاضلاب بودند بررسی شد. نمونه برداری در سه نوبت به طور تصادفی در فصول مختلف و در هر نوبت سه بار از فاضلاب خام و پساب خروجی بعمل آمد. پارامترهای BOD، COD، SS ، کلیفرمها و تعداد کیست تخم انگلهای ژیاردیا و اسکاریس در این نمونه ها مورد مطالعه قرار گرفتند.بررسی نشان داد فقط 5 بیمارستان (مسیح دانشوری- مفید، امام حسین، مدرس و مهدیه) دارای تصفیه خانه فاضلاب به روش هوادهی و لجن فعال می باشند. میزان پارامترهای مورد بررسی در پساب خروجی کلیه بیمارستانها اگرچه در مقایسه با پساب خروجی کاهش یافته است ولی میزان آن از حد استاندارد بالاتر می باشد. در این میان تصفیه خانه بیمارستان مسیح دانشوری به نسبت از کارایی بیشتری برخوردار است زیرا میزان کاهش شاخص آلاینده ها در فاضلاب خروجی نسبت به فاضلاب خام چشمگیر است. مقدار کلیفرمها در نمونه ها بیش از 2400 عدد می باشد که از حد استاندارد (1000 در 1000 میلی لیتر بیشتر است).هیچیک از تصفیه خانه ها به جز بیمارستان مسیح دانشوری توانایی حذف انگل ژیاردیا را نداشته است. تخم اسکاریس در پساب خروجی بعضی از بیمارستانها یافت نشد که ممکن است به علت سنگین بودن جرم و ته نشینی آنها باشد. به طور کلی تصفیه خانه های فاضلاب بیمارستانهای مذکور بازده مناسبی نداشته و نتایج بدست آمده از این تحقیق حاکی از وضعیت اسفناک دفع فاضلاب در بیمارستانهای تهران می باشد.