بررسی تطبیقی شرایط اختصاصی موافقتنامه داوری در حقوق ایران و انگلستان

  • سال انتشار: 1396
  • محل انتشار: نشریه آفاق علوم انسانی، دوره: 1، شماره: 9
  • کد COI اختصاصی: JR_HSPR-1-9_003
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 560
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

آرزو پادیر

کارشناس ارشد حقوق خصوصی

چکیده

برای این که موافقتنامه داوری معتبر باشد موضوعی که مورد موافقت واقع می شود، باید قابلیت ارجاع به داوری داشته باشد. آثار نظم عمومی نیز در این زمینه حایز اهمیت است و باید منطبق با شرایط تجارت بین الملل بررسی گردد. منشا صلاحیت مرجع داوری، اراده طرفین می باشد که در موافقتنامه داوری به ظهور می رسد. موافقت نامه داوری قراردادی است که به موجب آن طرفین توافق می کنند، حل و فصل اختلافات موجود یا آتی خود را در مورد یک یا چند رابطه حقوقی معین به داوری ارجاع نمایند. از آنجا که صرف توافق طرفین مبنی بر مراجعه به داوری جهت تشکیل مرجع داوری کفایت می نماید و درج جزییاتی مانند آیین دادرسی، تعداد داوران، محل داوری، زبان داوری، نحوه صدور رای و بسیاری از موارد دیگر الزامی نمی باشد، این اجزا به همراه شرایط اساسی و اصلی موافقتنامه داوری به صورت تطبیقی در نظام حقوق ایران و حقوق تجارت بین الملل بررسی می شود.

کلیدواژه ها

موافقت نامه داوری، ایران، انگلستان، تجارت

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.