نیازهای بهداشتی قالیبافان و کارگاه های قالی بافی در ایران

هدف این مطالعه، بررسی نیازهای بهداشتی جامعه قالی بافان کشور و ارایه الگوی مناسب رفع آنها با استفاده از راهبرد نیاز سنجی بهداشتی است. جامعه آماری این بررسی، قالی بافان تمام وقت کشور بوده که از بین آنها نمونه ای به حجم 1688 نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای و در استان های آذربایجان شرقی، فارس، کرمان، مرکزی، کردستان، گلستان، مازندران و خراسان انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفته است. یافته های این بررسی حاکی از آن است آگاهی قالی بافان در مورد شرایط ابزار کار مطلوب نیست. به علاوه غالب ابزارهای کار و کارگاه های قالی بافی فاقد استانداردهای لازم بهداشتی است. از حیث بهداشت فردی و عمومی، قالی بافان وضعیت مطلوبی نداشته و غالبا به عوارض ناشی از کار قالی بافی در شرایط نامناسب مبتلا شده اند. بهبود وضعیت بهداشتی کارگاه های قالی بافی و ارتقای سلامت قالی بافان مستلزم توجه جدی و اقدامات هماهنگ نهادهای ذیربط در زمینه حمایت های قانونی و بیمه ای و توسعه آموزش های کاربردی است.

کلیدواژه ها:

نیاز بهداشتی ، نیازسنجی بهداشتی ، قالی بافی ، کارگاه قالی بافی ، بهداشت فردی ، عادات بهداشتی ، برخورداری بهداشتی ، بهداشت محیط کارگاه ، بیماری های شغلی ، بهداشت کار ، ارگونومی