کاربرد قیر طبیعی در ایران باستان
- سال انتشار: 1383
- محل انتشار: دومین همایش قیر و آسفالت ایران
- کد COI اختصاصی: CAAM02_036
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 5984
نویسندگان
کارشناس ارشد باستان شناسی، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری
چکیده
قیر طبیعی ماده ای است که در خاور نزدیک و به ویژه در جنوب غربی ایران به وفور یافت می شود. مردم این ناحیه از دوره ی نوسنگی به شیوه های گوناگون همچون اندود کردن ظروف مصرفی، کف و دیوار خانه ها و در ساخت ابزارهایی چون داس های ترکیبی کج بیل ها و حتی در امور پزشکی جهت درمان بسیاری از امراض عفونی و دردهای رماتیسمی استفاده می کردند. قیر طبیعی به عنوان یک ماده معدنی همانند ابسدین و فیروزه سهم مهمی را در تجارت منطقه ای و برون منطقه ای به خود اختصاص داده بود. عیلامی ها در اواسط هزاره ی چهارم ق.م ماده ای ترکیبی تحت عنوان خمیر قیر تولید و از آن در ساخت اشیایی نظیر: ظروف مصرفی، آئینی ، مهره ها و زیور آلات تزئینی مهرها مسطح و استوانه ای استفاده می کردند. با فروپاشی حکومت عیلام در 640 ق.م استفاده از این ماده ی معدنی نیر کم کم رو به کاهش رفته و از آن فقط در سازه های معماری استفاده شده است.کلیدواژه ها
قیر طبیعی ، خاور نزدیک ، عیلام ، چشمه های قیر طبیعیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.