کاربرد منطق فازی در مکان گزینی بهینه ی استقرار روستاها و تحلیل موقعیت کنونی روستاها نسبت به عوامل طبیعی کویر مرکزی محدوده ی مطالعاتی بردسکن

در نحوهی مکانگزینی سکونتگاه ها و به ویژه سکونتگاه های روستایی که نوع معیشتشان وابستگی بیشتری به طبیعت دارد عوامل طبیعی از قبیل منابع آبی، اقلیم، توپوگرافی و... نقش بسزایی دارد. در این مقاله به سطحبندی و کلاسبندی یکی از زیر حوضه های کویر مرکزی به نام بردسکن پرداخته ایم و موقعی6ت مکانی روستاها را بر اساس این سطوح، تحلیل کردهایم. طی این فرآیند، ابتدا پارامترهای تاثیرگذار در مکانیابی روستاها استخراج و در محیط ArcGIS 10 گردآوری گردید و نقشه های مربوطه به دست آمد. در گام بعدی با تعریف عملگر فازی، شبکه ی استنتاج فازی را جهت به دست آوردن تصویر نهایی تشکیل داده و با وزندهی به معیارهای مربوط، منطقه، به پنج کلاس به نسبت ضعیف، ضعیف، متوسط، به نسبت مناسب و مناسب طبقه بندی شده، در نهایت موقعی6ت سکونتگاه های کنونی را نسبت به این سطوح و کلاسها، مورد سنجش قرار دادیم. نتایج بررسیها نشان داد که از کل 71 روستا، 36 روستا (بیشترین تعداد) در سطح به نسبت ضعیف قرار گرفته است. به عبارتی %50 روستاها در سطح به نسبت ضعیف، اما %54 جمعیت در سطح متوسط واقع شده است. و در سطوح با مساحت بیشتر، شرایط نامطلوب محیطی بیشتری دیده میشود. به طوری که %80 محدوده یا به عبارتی 2000 کیلومتر مربع از کل مساحت 2500)کیلومتر مربع) در سطوح ضعیف تا به نسبت ضعیف قرار دارد.

کلیدواژه ها:

منطق فازی ، سکونت گاه های روستایی ، روستا ، کویر مرکزی ، بردسکن