آزیتا زمانی - عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قایم شهر
رسول زیدآبادی - استادیار دانشگاه حکیم سبزواری
ابراهیم متشرعی - دانشجوی دکتری رفتار حرکتی دانشگاه شهید بهشتی

کمال گرایی به عنوان یکی از ویژگی های شخصیتی است که به منزله تمایل پایدار فرد به وضع معیارهای کامل و دست نیافتنی و تلاش برای تحقق آن ها می باشد. هدف از پژوهش حاضر تعیین روایی و پایایی پرسش نامه کمال گرایی ورزشی -2 دان و همکاران بود. بدین منظور برای تایید روایی سازه پرسش نامه، 420 ورزشکار زن و مرد با سطوح مختلف مهارتی (مبتدی، غیرنخبه و نخبه) در 10 رشته ورزشی تیمی و انفرادی به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب و پرسش نامه ها را تکمیل کردند. روش اجرا بدین شکل بود که ابتدا با استفاده از روش بازترجمه، سه متخصص روان شناسی ورزش و سه متخصص آموزش زبان انگلیسی پرسش نامه را به فارسی ترجمه کردند. برای تعیین روایی سازه پرسش نمه از تحلیل عاملی تاییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، همسانی درونی پرسش نامه از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی زمانی سوالات از ضریب همبستگی درون طبقه ای به روش آزمون مجدد با دو هفته فاصله، استفاده شد. نتایج حاکی از عدم پرازش مطلوب مدل اولیه مقیاس کمال گرایی ورزشی 2 و در نتیجه عدم تایید روایی سازه مدل اندازه گیری اولیه (42 سوالی) بود. اما پس از حذف 3 سوال، مدل دوم اندازه گیری با 39 سوال از شاخص های برازندگی (TLI=0/90, CFI=0/91, RMSEA=0/06). همسانی درونی و پایای زمانی قابل قبولی برخوردار شد که بیانگر روایی و پایایی مطلوب نسخه فارسی تعدی شده مقیاس کمال گرایی ورزشی -2 می باشد. در نتیجه از نسخه فارسی تعدیل شده مقیاس کمال گرایی ورزشی 2 می توان به عنوان ابزاری برای مطالعه و ارزیابی ویژگی هیا صفات شخصیتی ورزشکاران ایرانی بهره گرفت.

کمال گرایی ورزشی، روایی سازه، ه مسانی درونی، پایایی زمانی