بررسی روند تغییرات تبخیر تعرق گیاه مرجع، دما و بارندگی در اقلیم نیمه خشک ایران

سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,016

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSDPWM01_111

تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1388

چکیده مقاله:

در این پژوهش روند تغییرات دراز مدت تبخیر و تعرق گیاه مرجع، دمای متوسط و بارندگی در مقیاس ماهانه مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ابتدا کل ایستگاه های سینوپتیک ایران با استفاده از اقلیم دومارتن اقلیم بندی شد. تحقیق حاضر در اقلیم نیمه خشک ایران انجام شده است که در آن 14 ایستگاه سینوپتیک با دوره آمار برداری حداقل 30 ساله به سه روش کمترین مربعات خطا، من – کندال و والد – وولفوویتز مورد بررسی قرار گرفته است. تبخیر تعرق گیاه مرجع با استفاده از روش فائو پنمن مونتیث محاسبه شده است. با در نظر گرفتن سطح معنی داری 5 درصد، سه ناحیه روند مثبت، منفی و بدون روند در اقلیم نیمه خشک ایران تشخیص داده شد. نتایج بررسی نشان داد که اکثر پارامترهای هواشناسی و تبخیر تعرق گیاه مرجع از روند مشخصی تیعیت نمی کنند. به عنوان مثال در ماه سپتامبر برای پارامترتبخیر و تعرق 21 درصد ایستگاه ها روند مثبت، 36 درصد منفی، 43 درصد بدون روند و برای پارامتر دما 29 درصد مثبت، 21 درصد منفی و 50 درصد بدون روند و برای بارندگی 100 درصد ایستگاه ها بدون روند می باشد. از بین روش های روند یابی روش کمترین مربعات خطا اگر داده ها از توزیع نرمال تبعیت کنند، نسبت به روش های دیگر ارجعیت دارد. نتایج روش من – کندال به روش کمترین مربعات خطا بیشتر مطابقت دارد. روش والد – وولفوویتز نتایج متفاوتی نسبت به سایر روش ها از خود نشان داد.

نویسندگان

هادی دهقانن

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مش

علی اسدی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مش

محمد نادریان فر

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مش

مژده سالاری

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل