مقایسه تراکم استخوانی ستون فقرات کمری و گردن ران دوچرخه سواران حرفه ای با افراد غیرورزشکار

هدف پژوهش بررسی تفاوت تراکم استخوانی ستون فقرات کمری و گردن ران دوچرخهسواران حرفه ای با همتایان غیرورزشکار آنهاست. این پژوهش از نوع توصیفی -همبستگیاست. 17 نفر از دوچرخه سواران حرفه ای حاضر در لیگ دسته یک دوچرخه سواری باشگاه های کشور با میانگین سنی 0/87±23/52 سال، قد 2/81±174/94 سانتی متر، وزن 3/17±73/12 کیلوگرم، سابقه فعالیت در رشته دوچرخه سواری 1/2±3 سال و 17 نفر از افراد سالم غیرورزشکار با میانگین سنی 1/40±22/94 سال، قد 2/40±172/65 سانتی متر، وزن 3/39±71/27 کیلوگرم در این تحقیق شرکت کردند. داده ها به وسیله دستگاه سنجش تراکم مواد معدنی استخوان (DEXA) جمعآوری شد و پرسشنامه سابقه پزشک ی توسط پزشک متخصص تکمیل شد. تراکم مواد معدنی استخوان گردن و تروکانتر ران و همچنین مهره ها یدوم تا چهارم کمری اندازه گیری شد. اطلاعات مربوط با به کارگیری روش آماری توصیفی و آزمون t مستقل (p≤0/05) و با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحقیق نشان می دهد بین تراکم مواد معدنی استخوان ران و مهره های کمری دوچرخهسواران و افراد غیرورزشکار تفاوت معنی داری وجود ندارد (p=0/059, T=1/95 و p=0/071, T=1/86).همچنین، ارزش های عددی تراکم مواد معدنی استخوان گردن ران و مهره ها ی دوم، سوم وچهارم کمری دوچرخه سواران بیشتر از همتایان غیر ورزشکار آنها بود، ولی از لحاظ آماریتفاوت معنی دارای بین آنها وجود نداشت. با توجه به اینکه دوچرخه سواران حرفه ایتمرینات شدید و طاقت فرسایی انجام می دهند، انتظار م ی رود تراکم استخوانیدوچرخه سواران تفاوت معنی داری را با گروه غیرورزشکار داشته باشد، ولی نتایج این تحقیقنشان داد که تمرین و فعالیت ورزشی به تنهایی نمی تواند عاملی موثر در افزایش تراکماستخوانی باشد. احتمالا نوع تمرین و شیوه اجرای آن می تواند از عوامل تاثیرگذار بر افزایشتراکم استخوانی دوچرخه سواران حرفه ای باشد (Tscore بین 1- و 1)؛ بنابراین توصیه می شود دوچرخه سواران برای افزایش تراکم استخوانی، فعالیت های ورزشی دیگری مثل تمرینات با تحمل وزن غیر از دوچرخهسواری انجام دهند و شیوه های تمرین مناسب را انتخاب کنند.

کلیدواژه ها:

تراکم استخوان ، مهره های کمری ، گردن ران ، دوچرخه سواری