حسین کرمانی - دانشجوی دکتری علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه تهران

هدف این مقاله سنجش تاثیر استفاده از تلفن همراه هوشمند روی سبک زندگی افراد است. در حال حاضر استفاده از تلفن همراه هوشمند در ایران رو به افزایش است و این افزایش می تواند به تغییر در سبک زندگی افراد منجر شود . برای آزمون این فرضیه، از مفهوم سبک زندگی که توسط بوردیو ارایه شده است استفاده کردیم. سبک زندگی در این معنا با متغیرهای مصرف فرهنگی و فعالیت های اوقات فراغت سنجیده می شود. روش تحقیق، پیمایش آنلاین بود و 219 نفر در این تحقیق شرکت کردند. تحلیل یافته ها نشان داد که فرضیه تحقیق تایید می شود اما استفاده از تلفن همراه هوشمند پیش بینی کننده قوی برای سبک زندگی نیست. همبستگی پیرسون بین این دو متغیر 42% بود اما آزمون ANOVA نشان داد استفاده از تلفن همراه هوشمند تنها 17 درصد از واریانس متغیر سبک زندگی را تبیین می کند. تحلیل های بیشتر نشان داد متغیرهای جنسیت، تحصیلات و سن تاثیر بر سبک زندگی ندارند اما متغیر درآمد تاثیر دارد. وارد کردن درآمد به مدل، قدرت مدل را افزایش نداد و بنابراین با تحقیقات بیشتر باید عوامل دیگری که واریانس سبک زندگی را تبیین می کنند شناسایی کرد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که کار کرد حضور در فضای مجازی مهم ترین کارکرد تلفن همراه هوشمند برای کاربران ایرانی است و همچنین مصرف فرهنگی کاربران ایرانی در سطح پایینی قرار دارد.

تلفن همراه هوشمند، سبک زندگی، بوردیو، مصرف فرهنگی، فعالیت های اوقات فراغت