بررسی رشد، جذب عنصرهای معدنی و فتوسنتز پایه GF677 (دورگه هلو و بادام) در پاسخ به منبع آهن در شرایط درون شیشه ای

اثر آهن آلی (Fe-EDTA) و آهن معدنی ((FeCl(3) بر رشد، جذب عنصرهای معدنی و ویژگی های فتوسنتزی پایه GF677 (Prunus persica × P. Amygdalus) در شرایط درون شیشه ای بررسی شد. گیاهچه های پایه GF677 به محیط کشت پرآوری جامد موراشیگ و اسکوک (MS) تغییر یافته. شامل 1 میلی گرم در لیتر بنزیل- آدنین (BA) و 0/1 میلی گرم در لیتر نفتالن استیک اسید (NAA) با غلظت های صفر، 0/05، 0/1 و 0/2 میلی مولار Fe-EDTA و (FeCl(3 واکشت شدند. آزمایش در قالب طرح کامل تصادفی با پنج تکرار به مدت هشت هفته انجام شد. نتیجه ها نشان داد تیمارهای 0/1 و 0/2 میلی مولار Fe-EDTA و 0/2 میلی مولار (FeCl(3 اثر معنی داری بر ویژگی های اندازه گیری شده داشتند. بیشترین وزن تر، وزن خشک، سرعت پرآوری، ارتفاع شاخساره، شاخص کلروفیل برگ، سرعت فتوسنتز و هدایت روزنه ای گیاهچه ها در تیمار 0/2 میلی مولار Fe-EDTA مشاهده شد. در حالی که تیمار شاهد (بدون آهن) و تیمار 0/05 میلی مولار (FeCl(3، بیشترین کم سبزینگی برگی و کمترین سرعت رشد، شاخص کلروفیل برگ، سرعت فتوسنتز و هدایت روزنه ای گیاهچه ها را داشتند. هر دو منبع آهن سبب افزایش جذب آهن توسط گیاهچه ها شد ولی غلظت 0/1 و 0/2 میلی مولار Fe-EDTA اثر معنیداری در مقایسه با (FeCl(3 بر جذب آهن داشت. تیمار (FeCl(3 سبب کاهش جذب فسفر، روی و مننز توسط گیاهچه ها شد. با افزایش غلظت Fe-EDTA در محیط کشت، جذب منگنز افزایش و جذب فسفر و روی کاهش یافت. طبق نتیجه های به دست آمده می توان بیان کرد، جایگزینی آهن آلی Fe-EDTA با آهن معدنی (FeCl(3 در کشت درون شیشه ای پایه GF677 سبب بهبود واکنش رشدی و ویژگی های فتوسنتزی می شود.

کلیدواژه ها:

پرآوری ، فتوسنتز ، کلروفیل ، کم سبزینگی ، هدایت روزنه ای