تحلیل و بررسی نتایج تعیین تنش ایجادی یک اتصال چسبی تکلبه

در این مقاله، ابتدا با کمک تیوری مرتبه اول تغییر شکل برشی دو بعدی با در نظر گرفتن دو فرض وجود کرنش طولی و عدم وجود آن، معادلات تنش ایجادی در لایه چسب بکار رفته در اتصالات چسبی مواد مرکب تحت کشش بدست آورده می شود. در این تحلیل، لایه چسب به صورت ایزوتروپیک همگن فرض شده، ورق های چسب شونده به صورت ورق های چندلایه متشکل از ورق های ارتوتروپیک فرض شده اند. روش بدست آوری مقادیر تنش ایجادی در این تحلیل، روش نوین بهبودیافته و پیرایش شده روند تعیین تنش بر مبنای جابه جایی است. نتایج این تحلیل با نتایج روش کلاسیک و نتایج روش المان محدود انجام شده توسط نرم افزار انسیس مقایسه شد. در پایان مشخص می شود که روش مرتبه اول که در آن تنش های برشی عرضی حضور دارند، نسبت به روش کلاسیک ورق ها در تعیین تنش های برشی و تورق دقت بالاتری دارد. در مورد تنش برشی، مقدار بهبود نتایج تفاوت چندانی بین دو روش وجود ندارد. تنش برشی بخصوص در تعیین تنش تورق ایجادی، روش مرتبه اول بسیار دقیقتر از روش کلاسیک عمل می کند. همچنین مشخص می شود که در نظر گرفتن تاثیر کرنش طولی در تنش های ایجادی در لایه ی چسب، دقت نتایج بدست آمده را بالاتر خواهد برد. فرض کرنش طولی در دقت تعیین تنش برشی لایه چسب، چندان محسوس نبوده، ولی در مورد نتایج تنش تورق بسیار نمایان خواهد بود.

کلیدواژه ها:

تحلیل تنش ، اتصال تک لبه تحت کشش ، تیوری مرتبه اول تغییر شکل برشی ، اجزاء محدود ، کرنش طولی