لیلا میرزایی صبا - دانشجوی کارشناسی ارشد اپتومتری، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
ابراهیم جعفرزاده پور - استاد گروه اپتومتری، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
علی میرزاجانی - دانشیار گروه اپتومتری، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
مهدی خباز خوب - دکتری تخصصی اپیدمیولوژی، گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

هدف: Visual Evoked Potential یک روش ابجکتیو برای بررسی عملکرد بینایی می باشد. هدف از این مطالعه، ارزیابی پاسخ های برانگیخته بینایی در همی فیلدهای مختلف بینایی در افراد نرمال می باشد. روش بررسی: این مطالعه بر روی 80 چشم افراد نرمال با دامنه سنی 38-18 سال انجام شد. تمامی شرکت کنندگان تحت معاینات بینایی شامل بررسی عیوب انکساری و حدت بینایی قرار گرفتند. پاسخ های Pattern reversal VEP شامل دامنه و زمان تاخیر P100 موج VEP در بخش های مختلف بینایی ثبت شد. برای مقایسه پاسخ های ثبت شده در همی فیلدهای مختلف، دامنه و زمان تاخیر موج VEP ، از آزمون آنالیز واریانس با داده های تکراری با نرم افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد.یافته ها: میانگین بیشترین و کمترین مقدار دامنه P100 موج VEP به ترتیب در ناحیه گیجگاهی (Temporal) و تحتانی رتین می باشد. همچنین کمترین مقدار زمان تاخیر در ناحیه فوقانی و بیشترین مقدار آن در ناحیه Nasal رتین می باشد. با توجه به نتایج داده ها، تفاوت معناداری بین بخش های مختلف بینایی از نظر دامنه و زمان تاخیر وجود داشت.نتیجه گیری: این پژوهش به طور نسبی جزییات توزیع VEP لوکال را در بخش های میدان بینایی نشان داد و با توجه به معنادار بودن تفاوت دامنه و زمان تاخیر موج VEP در بخش های مختلف بینایی، بیشترین حساسیت بینایی (کمترین زمان تاخیر و بیشترین دامنه) در قسمت فوقانی و گیجگاهی رتین می باشد که به ترتیب دارای کمترین زمان تاخیر و بیشترین دامنهرا دارا می باشند. ناحیه فوقانی و گیجگاهی رتین به نظر می رسد دارای پاسخ بهتری در آزمون PVEP باشند.

پتانسیل برانگیخته بینایی، میدان بینایی، دامنه، زمان تاخیر