بررسی ارتباط عملکرد خانواده با سازگاری فردی معلولین ضایعه نخاعی تحت پوشش اداره بهزیستی شهرستان الیگودرز

هدف: ضایعه نخاعی منجر به ایجاد تغییرات کلی در ساختار خانواده و مشکلات سازگاری برای فرد معلول می شود. اعضای خانواده که از این افراد مراقبت می کنند و تعامل نزدیکی با آنها دارند با تاثیرپذیری از این مسیله، دچار مشکلات جدیدی شده و فشارهای روانی زیادی را متحمل میشوند. این پژوهش با هدف بررسی ارتباط عملکرد خانواده با سازگاری فردی معلولین ضایعه نخاعی تحت پوشش اداره بهزیستی شهرستان الیگودرز انجام شد.روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی_تحلیلی از نوع مطالعات همبستگی است. نمونه این پژوهش را 50 نفر از معلولین ضایعه نخاعی و مراقب اصلی آنها در خانواده تشکیل داد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، عبارت بودند از پرسشنامه عملکرد خانواده و پرسشنامه سازگاری فردی کالیفرنیا. برای تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از آزمون های آماریکلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد . یافته ها: یافته های آماری نشان داد که بین متغیرهای حل مشکل Pearson=0/455 ایفای نقش Pearson=0/327 آمیزش عاطفی Pearson=0/465 کنترل رفتار Pearson=0/312، کارکرد عمومی Pearson=0/330 عملکرد خانواده و سازگاری فردی معلولین رابطه معناداری وجود دارد p<0/01 نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشانگر آن است که عملکرد خانواده می تواند بر سازگاری فردی معلولین ضایعه نخاعی تاثیر بگذارد. بنابراین با تمسک به روش هایی که طی آن عملکرد خانواده بهبود یابد، میتوان سازگاری فردی معلولین ضایعه نخاعی را بهبود بخشیده و به تبع آن سلامت معلولین و کل خانواده آنها را ارتقا داد

کلیدواژه ها:

عملکرد خانواده ، سازگاری فردی ، معلول ضایعه نخاعی