تاثیر حرکت درمانی در آب بر فعالیت الکتریکی عضلات چهارسررانی و شدت درد زنان مبتلا به استیوآرتریت زانو

هدف: امروزه استیوآرتریت به یکی از بزرگ ترین مسایل جامعه سالمندان تبدیل شده است که منجر به ناتوانی، مشکلات جسمی، هزینه هایی برای خانواده و جامعه می شود. لذا پیدا کردن یک روش درمانی که بتواند به این افراد کمک کند و عوارض ناشی از این بیماری را کاهش دهد از اهمیت زیادی برخوردار است بنابراین هدف از این پژوهش تاثیر حرکت درمانی در آب بر فعالیت الکتریکی عضلات چهارسررانی و شدت درد زنان مبتلا به استیوآرتریت زانو بود.روش بررسی: تعداد 30 زن سالمند مبتلا به استیوارتریت زانو به روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس، انتخاب، و به صورت تصادفی ساده به دو گروه تجربی (سن: 58/73±4/78) و کنترل (سن: 56/93±5/43) تقسیم شدند لازم به ذکر است که بین میانگین سن گروه تجربی و کنترل از نظر آماری تفاوت معناداری وجود نداشت t=0/963 , p=0/344 p. به گروه تجربی یک دوره حرکت درمانی در آب به مدت 20 جلسه با تواتر پنج جلسه درهفته، و هر جلسه 45-60 دقیقه انجام شد. قبل و بعد از مداخله فعالیت الکتریکی عضلات چهارسررانی با استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی سطحی bio-vision ساخت کشور سوییس و شدت درد با استفاده از مقیاس عینی درد (Visual analog scale) اندازه گیری و ثبت شد. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 20 و آزمون T student مورد آزمون قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که حرکت درمانی در آب باعث افزایش معناداری در فعالیت الکتریکی عضلات پهن مایل داخلی p=0/2817 چهن خارجی p=0/2681 و راست رانی p=0/831 نشد اما باعث افزایش میانگین فعالیت الکتریکی این عضلات شد. همچنین نتایج نشان داد که این تمرینات باعث کاهش شدت درد در بیماران شده است p=0/001 نتیجه گیری: حرکت درمانی در آب بر فعالیت الکتریکی عضلات چهار سر رانی تاثیری ندارد. ولی میتوان این روش درمانی را به عنوان روشی موثر برای کاهش شدت درد بیماران مبتلا به استیوآرتریت زانو تجویز نمود.

کلیدواژه ها:

استیوآرتریت زانو ، آب درمانی ، شدت درد