اثر یوگا بر اضطراب والدین و کودکان دارای نقص توجه/ بیش فعالی

هدف از پژوهش حاضر، تعیین تاثیر هشت هفته تمرین یوگا بر اضطراب والدین و کودکان دارای نقص توجه/ بیش فعالی بود. شرکت کنندگان در این پژوهش 20 کودک مبتلا به بیش فعالی/ نقص توجه در رده سنی 6 الی 11 سال و 40 نفر از والدین آنها بودند که پس از یکسانسازی براساس متغیرهای سن، جنسیت و میزان اختلال بیش فعالی/ نقص توجه درکودکان در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. پدران و مادران گروه تجربی به صورت جداگانه توسط یک مربی یوگا به مدت هشت هفته (دو روز در هفته و طی 16 جلسه) تحت آموزش تکنیک های یوگا قرار گرفتند. اضطراب کودکان و والدین، پیش و پس از مداخله با استفاده از پرسشنامه آخنباخ برای کودکان و اضطراب کتل برای والدین اندازه گیریگردید. به منظور تحلیل داده ها نیز از آزمونهای آماری تحلیل واریانس مختلط دوعاملی استفاده گشت. نتایج نشان می دهد که تمرین یوگا توسط والدین کودکان مبتلا به نقص توجه/ بیش فعالی منجر به کاهش معنادار اضطراب کودکان و مادران شده است؛ اما در اضطراب پدران تغییری مشاهده نمی شود. برمبنای یافته ها می توان گفت که یوگا می تواندبه عنوان یک متغیر واسطه ای برای کاهش اضطراب کودکان مبتلا به نقص توجه/ بیش فعالی به کار رود.

کلیدواژه ها:

اختلال نقص توجه/ بیش فعالی ، یوگا ، اضطراب