اثر سطوح مختلف فعال سازی بر کنترل تولید نیروی پای برتر تکواندوکاران نخبه

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر سطوح مختلف فعال سازی بر کنتر ل تولید نیروی پای برتر تکواندوکاران کشور بود. در این پژوهش، فعال سازی به عنوان یک مهارت روانی که دارای تاثیرات فیزیولوژیک است استفاده شد و کنترل تولید نیرو، به عنوان مولفه حس تمایز یا تشخیص حرکت درنظر گرفته شد. ازمیان تکواندوکاران مرد حاضر در لیگ برتر، تعداد 20 تکواندوکار با میانگین سنی 24±2/5 سال به صورت تصادفی انتخاب شدند. سطح هدایت الکتریکی پوست در حین اجرای تکلیف، به عنوان شاخص انگیختگی و اختلاف مقدار نیروی تولیدی با مقادی ر درخواستی، به عنوان خطای تولید نیرو ثبت شد. برای تکلیف اعمال نیرو از دستگاه ایزوکنیتیک بایودکس استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس یک طرفه به کمک نرم افزار SPSS نسخه 19 انجام شد. یافته ها تفاوت معنادار میان گروه های فعال سازی بالا و متوسط P=0.007 و گروه های فعال سازی بالا و پایین P=0.003 نتایج، بیانگر تاثیر منفی افزایش دامنه تغییرات انگیختگی بر کنترل نیرو بود. به این صورت که همراه با کوچک تر شدن عدد مربوط به فعال سازی، توانایی تولید نیروی دقیقافزایش یافت. فعال سازی بالا میتواند سبب افزایش خطا در کنترل تولید نیر و و درنهایت، عملکر د نامناسب شود؛ بنابراین پیشنهاد می شود برای بهبود عملکرد ورزشکاران به ویژه در سطوح بالای مهارتی، از روش های کنترل میزان انگیختگی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

فعال سازی ، کنترل تولید نیرو ، سطح هدایت الکتریکی پوست ، حس تشخیص حرکت