تعیین ، تامین و توزیع نیازهای تغذیه ای در شرایط اسکان اضطراری و موقت

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 250

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

INDM06_277

تاریخ نمایه سازی: 17 اسفند 1393

چکیده مقاله:

با توجه به اینکه از 40 بلایای طبیعی شناخته شده، 31 نوع آن در ایران اتفاق می افتد و طبق قانون سازمان مدیریت بحران، می بایست با رویکرد مدیریت جامع و استفاده از ابزارهای موجود، از بحران پیشگیری نمود؛ یا در صورت بروز آن بحران با آمادگی لازم برای کاهش خسارات جانی و مالی به مقابله سریع پرداخت تا شرایط به وضعیت عادی باز گردد. طبیعی است که یکی از فاکتورهایی که در زمان وقوع بحران بسیار حایز اهمیت می باشد مسیله تغذیه بازماندگان است. هر چند نیازهای تغذیه ای از لحاظ انرژی و پروتیین تامین می گردد، افراد آسیب دیده بدلیل دسترسی ناکافی به مواد غذایی تازه بویژه سبزیها و میوه ها (برای مدت زمانی حدود یک ماه یا بیشتر)، با کاهش دریافت ویتامین ها و املاح از جمله ویتامینهای C ,A, B1, B2 ، اسید فولیک و آهن روبرو خواهند شد. در این مواقع یا باید از مواد غذایی غنی شده با ویتامینها و املاح استفاده نمود و یا از طریق مکملهای دارویی، این نیاز تامین گردد. در شرایط بحران ارزیابی منابع غذایی، جیره بندی صحیح، توزیع سیستماتیک و اولویت دادن به گروههای پر خطر و آسیب پذیر به خصوص کودکان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از آنجایی که مرگ و میر در شرایط بحران ناشی از عفونت و اختلالات متابولیکی است، توجه به علایم کلینیکی جهت آغاز تغذیه درمانی بسیار مهم بوده و توجه به تامین حداقل انرژی 2100 کیلو کالری، پروتیینها و ویتامینها و مواد معدنی برای کاهش سوء تغذیه و عوارض آن بسیار مهم و الزامی می باشد. مصرف کافی مایعات و دریافت گونه های مختلف مواد غذایی توسط گروههای آسیب پذیر در هنگام وقوع بحران در سلامتی جسمی و روانی آنها می تواند نقش مهمی داشته باشد. براساس این مطالعه توصیه می گردد یک برنامه غذایی بلند مدت تا زمان رفع کامل شرایط اضطراری، به منظور پیشگیری از سوء تغذیه توسط تیم بحران تهیه و تنظیم گردد. از آنجاییکه حتی مردم بحران زده، غذاهای غیربومی را نمی پذیرند، توجه به نیازهای تغذیه ای منطقه و منابع موجود، بسیار حایز اهمیت می باشد. لذا پیشنهاد می گردد سازمان مدیریت بحران برای تمامی استان های کشور یک برنامه غذایی از پیش تعیین شده جهت رفع نیازهای تغذیه ای و قابل دسترس در شرایط بحران، با توجه به اقلیم و ذایقه ساکنان بومی آن استان تدوین نماید.

نویسندگان

سپیده حسینی نژاد

کارشناس ارشد مهندسی صنایع غذایی- علوم و مواد غذایی

فریبا بغدادی

کارشناس ارشد مهندسی صنایع – ایمنی صنعتی