مجتبی حیدری زاد - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد هیدروژیولوژی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد

سد کارده یکی از سدهای مهم در 40 کیلومتری مشهد است که بخشی از آب شرب شهر این شهر و حومه آن را تامین می کند. با توجه به تخلیه فاضلاب روستاهای حوضه آبریز سد کارده در رودخانه کارده که تا مین کننده آب دریاچه سد کارده است، کیفیت آب این دریاچه کاهش پیدا کرده است. در طی این مطالعه در ابتدا پارامترهای صحرایی TDS و اکسیژن محلول DO در آب دریاچه سد کادره اندازه گیری شده است. در طی لایه بندی تابستانه و زمستانه در دریاچه سد کارده غلظت TDS در اعماق زیاد دریاچه لایه هیپولیمینیون به شدت افزایش و از طرفی اکسیژن محلولDO کاهش می یابد. بررسی پدیده اوتریفیکاسیون در دریاچه سد کارده با استفاده از بررسی یون های نیتروژن دار NH4+, NO22- و NO3- در اعماق مختلف از سطح آب، 5 ،10 ، 15 و 20 متر به صورت ماهیانه نشان دهنده این موضوع است که غلظت یونهای NH4+ و NO3- در تمامی ماههای اندازه گیری کمتر از حد مجاز در حالیکه NO22- غلظتی بالاتر از حد مجاز با توجه به معیارهای سازمان بهداشت جهانی می باشد. تحقیق زیر احتمال تبدیل دریاچه سد کارده به دریاچه اوتروتروفیک در آینده را در صورت عدم توجه تایید می کند.

اوتریفیکاسیون، سد کارده، یون های نیتروژن دار و لایه بندی تابستانه و زمستانه