حمید سلمانیان - دانشجوی معماری دانشگاه علمی کاربردی مرکز سوانح طبیعی
سیدابوالفضل موسوی - دانشجوی دکترای مهندسی هوافضا گرایش مکانیک پرواز، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

در گذشته های دور انسان برای دسترسی بهتر و آسان تر به آب برای امورات کشاورزی و عمرانی در جوار رودخانه ها و مسیل ها سکونت گزیده است. به مرور زمان با توسعه شهرها و رشد جمعیت مسیل ها در معرض تخریب و آلودگی قرار گرفته اند. شناخت عوامل آلاینده مسیل ها و کنترل آنها باعث می شود شهرها به صورت محیط های جذاب و سالم تری برای زندگی در آیند و شهرنشینان احساس امنیت بهداشتی بیشتری داشته باشند. فضاهای سبز شهری نوعی از سطوح کاربری زمین شهری با پوشش های گیاهی انسان ساخت است که واجد بازدهی اجتماعی و بازدهی اکولوژیکی می باشند. در این مقاله امکان استفاده از آب مسیل ها برای آبیاری فضای سبز شهر تهران بررسی شده است. راهکارهای اجرایی به سه دسته کوتاه مدت، میان مدت و طولانی مدت تقسیم شده است. با استفاده از نقشه تقریبی آب های سطحی تهران مشاهده می شود که تقریبا در تمام سطح تهران شاخه هایی از مسیل ها وجود دارد. مهمترین مزیت استفاده از مسیل ها، کنترل سیلاب های ناشی از ورود آب بیش از حد ظرفیت مسیل ها در فصول بارندگی می باشد و هزینه تهیه آب از مسیل ها برایآبیاری بسیار کمتر از تهیه آب از تصفیه خانه های فاضلاب می باشد

مسیل ها، فاضلاب شهری، فضای سبز تهران، آبیاری