تحلیلی بر اثرگذاری فضاهای مکث در خلق سرزندگی شهری (مطالعه موردی: میدان امام حسین (ع) شهر تهران)

در بسیاری از شهرهای ایران فضاهای مکث شهری، به عنوان نقطه عطف مطرح بوده است . فضای مکث محل شکلگیری خاطره است، فضایی که با حضور آدمیان در آن زندگی شهری جاری شده و خاطره پدید میآید. فضای شهری بستری است که حیات مدنی در آن جریان مییابد؛ واقعه ها و حادثه ها رخ میدهند، واقعه ها و حادثه هایی که حیات مدنی را به حیات واقعه ای تبدیل کرده سبب میگردند تا خاطره شکل گیرد و ذهن محل انباشت خاطره گردد. عدم توجه به این مساله در بسیاری از موارد از کیفیت طراحی فضاهای شهری کاسته است. در این پژوهش سعی شده است اهمیت فضای مکث در میدان امام حسین تهران برای خلق فضایی سرزنده مورد بررسی قرار گیرد روش تحقیق توصیفی و تحلیلی می باشد و با استفاده از فرمول کوکران تعداد 384 نمونه تعیین گردیده و به روش تصادفی ساده مورد پرسشگری مستقیم قرار گرفت . بررسی های صورت گرفته در میدان امام حسین شهر تهران نشان می دهد از نظر شهروندان میدان با توجه به ویژگی های فضای شهری ، طراحی مناسبی ندارد و مبلمان خوبی برای فضای مکث و گفتمان در آن دیده نشده است و شهروندان از شرایط موجود آن رضایت کافی ندارند و این میدان فقط در ایام محدودی از سال (محرم) فعال می باشد و 90 درصد شهروندان طراحی مجموع میدان را برای مکث خیلی نامناسب و نامناسب ارزیابی کرده اند و از نظر مردم افزودن مبلمان شهری مناسب می تواند به بهبود شرایط موجود کمک نماید.

کلیدواژه ها:

فضای مکث ، میدان امام حسین ، فضاهای شهری ، تهران