اثر قرق بر غنا، تنوع و یکنواختی گونه های علفی جنگل در زاگرس شمالی (مطالعه موردی: جنگل های پیرانشهر)

به منظور بررسی اثر قرق بر شاخص های تنوع زیستی گونه های علفی جنگل، قسمتی از جنگل های زاگرس شمالی واقع در جنوب غربی شهرستان پیرانشهر مورد مطالعه قرار گرفت. این مطالعه در دو منطقه قرق شده با مساحت 42 هکتار و قرق نشده با مساحت 38 هکتار، در پارسل شماره 4 از سامان عرفی 12 (پردانان) انجام شد. به منظور برداشت پوشش گیاهی از روش نمونه برداری بر روی خط (ترانسکت) استفاده شد. تعداد 18 قطعه نمونه در هر منطقه روی ترانسکت به-صورت تصادفی منظم پیاده شد. قطعات نمونه در طول ترانسکت ها به صورت منظم و با فواصل 150 متری پیاده شدند. فاصله بین ترانسکت ها نیز 200 متر در نظر گرفته شد. برای برداشت در لایه علفی از کوادرات 100 متر مربعی (10×10) که با روش سطح حداقل (Minimal-Area) تعیین مساحت شده بودند استفاده شد. در این بررسی جهت مقایسه میانگین ها از آزمون تی- استیودنت در محیط نرم افزار آماری SPSS.v16 استفاده شد. در منطقه مورد مطالعه 69 گونه علفی متعلق به 61 جنس و 24 خانواده شناسایی شد، که منطقه قرق شده (با حضور 67 گونه) از غنای بیشتری نسبت به منطقه قرق نشده (با حضور 46 گونه) برخوردار بود. نتایج نشان داد که میانگین مقادیر شاخص های تنوع شانون- وینر و معکوس سیمپسون و شاخص یکنواختی پایلو در منطقه قرق نشده بیشتر و اختلاف معنی داری دارند (05/0≥ P). همچنین میانگین مقادیر شاخص غنای (R=S) و شاخص یکنواختی اصلاح شده هیل اختلاف معنی داری را نشان نداد. می توان گفت که، قرق نقش خود را با جلوگیری از ورود دام به عرصه، به عنوان یک عامل کلیدی در حفاظت از گیاهان علفی جنگل به خوبی ایفا کرده است.

کلیدواژه ها:

تنوع زیستی ، حفاظت ، چرا ، جنگل های غرب ، گونه های علفی