صدف جعفری - کارشناسی ارشد پایه دکترا، معماری اقلیمی، دانشگاه کمبریج کمبریج ، انگ

فعالیتهای انسانی در کره زمین و نحوه استفاده او از منابع در ضمن به خطر انداختن فرصتها وامکانات نسلهای آینده، شهرها را که جایگاه اصلی فعالیتهای انسانیاند مورد تهدید جدی قرار داده است.امروزه توسعه پایدار شهری که در آن حفظ محیط زیست، پویایی اقتصادی و ایجاد روابط اجتماعی ساکنین و رابطه بین ساکنین وفضا محقق گردد از مواردی است که مورد توجه متخصصان امور شهری می باشد. یکی از شیوه های پیشنهادی برای اینگونه توسعه، طراحی در پناه زمین در مقیاس شهری می باشد. حال سوال این است که شهر آینده چه باید باشد و چگونه معماری در پناه زمین ما را در رسیدن به این مهم یاری میرساند؟در این مقاله، ابتدا به بررسی مشکلات شهر امروز از دیدگاههای زیست محیطی (شامل جریان هوا، تراز انرژی، تراز تابش، جزیره گرمایی و تراز آب در شهرها)، اجتماعی و اقتصادی پرداخته میشود. سپس در حین بررسی نیازهای شهر آینده، اثرات بکارگیری این ایده در مقیاس شهری از طریق معرفی نمونههای اجرا شده در دنیا، بررسی ادبیات موضوع و اثرات زیست محیطی، اجتماعی واقتصادی مورد تحلیل قرار می گیرد. راههای بکارگیری این ایده در شهرسازی معرفی و تحلیل می شود و در انتها مشاهده می شود که معماری در پناه زمین در شهرسازی توسط از بین بردن فشار روی سطح، ایجاد شبکه حمل و نقل عمومی بهتر، کاهش سر و صدا،رها کردن فضاهایی سبز در مراکز شهری به صورت دست نخورده، کم کردن فواصل با تمرکز بهتر عملکردها، حل بسیاری از معضلات زیست محیطی مانند جزیره گرمایی، افزایش محیطهای شهری و ایجاد روابط شهری بهتر، کیفیت محیط شهری ما را بهبود می بخشد و می تواند همیشه به عنوان یک ایده مؤثر در توسعه پایدار مد نظر معماران، شهرسازان و برنامه ریزان شهری باشد.

معماری در پناه زمین، حفظ محیط زیست، پویایی اقتصادی، پویایی اجتماعی، شهرسازی پایدار