کاربرد نگاشتهای آشوبگونه دافینگ و لزی در افزایش بهینگی دنباله بیت های شبه تصادفی تولید شده توسط M-Sequence

امروزه اساس بسیاری از الگوریتم های رمزنگاری متقارن در تولید کلیدرمز، استفاده از مولدهای شبه تصادفی بر پایه ثبات انتقال خطیبا بازخورد (LFSR) است که در سال های اخیر با اعمال روش هایی، افزایش به ینگی قابل توجهی یافته اند. یکی از پرکاربردترین روشها در این زمینه استفاده از توابع چند جمله ای اولیه به عنوان تابع بازخورد می باشد که در مولدهای شبه تصادفی M-Sequenceمورد استفاده قرار می گیرد و باعث به وجود آمدن ویژگی های منحصربفردی در تصادفی بودن دنباله تولیدی می شود. علارغم تمام اینتلاش های انجام شده دنباله بیت های تولیدی همچنان دارای ضعف هایی هستند که در دنباله هایی با طول زیاد سبب افزایشخودهمبستگی و کاهش پیچیدگی خطی داده ها می شود. در این پژوهش ما ضمن بررسی ویژگی های M-Sequence و اشاره به نقاطقوت و ضعف آن، سعی کردیم با کمک نگاشت های آشوبگونه لزی و دافینگ و همچنین ترکیبی از آنها نقاط ضعف دنباله بیت های تولیدشده توسط M-Sequence را بر طرف نماییم. در نهایت با انجام شبیه سازی بهینگی روش پیشنهادی را نسبت به روش های مشابه مورد بررسی قرار دادیم.

کلیدواژه ها:

مولد دنباله بیت شبه تصادفی M-sequence ، نگاشت آشوبگونه لزی ، نگاشت آشوبگونه دافینگ ، پیچیدگی خطی