روح اله محسنی - دانشجوی ارشد دانشگاه ارومیه، فقه و حقوق جزا
معصومه کریمی - دانشجوی ارشد دانشگاه ارومیه، فقه و حقوق جزا

گسترش اسلام در میانمار به سال های آغازین قرن اول هجری برمی گردد. تا زمان به قدرت رسیدن بوداپایا هیچ اختلافی میان مسلمانان و دیگر اقلیت های مذهبی مشاهده نشده بود، پس از به قدرت رسیدن وی، موج مخالفت با مسلمانان با هدف پاکسازی مذهبی و جلوگیری از گسترش اسلام آغاز شد و این خصومت سبب فعالیت هایی از قبیل؛ عدم دسترسی مسلمانان به نیازهای اولیه زیستی، بیرون راندن آنان از خانه هایشان، جلوگیری از ازدواج و زاد و ولد آنان، آتش زدن خانه ها، مثله کردن مردان، شکنجه و آتش زدن اجساد، تجاوز به زنان در انظار عمومی و... شد، که با توجه به رسمیت شناخته شدن جرم نسل کشی به عنوان یک جرم بین المللی توسط سازمان ملل متحد در دسامبر 1948 و نیز تطبیق هر یک از جرایم صورت گرفته با بندهای (الف) تا (ه) ماده 2 کنوانسیون منع و مجازات نسل کشی، می توان این جنایات را به عنوان مصداقی از جرم نسل کشی برشمرد.

نسل کشی، مسلمانان میانمار، عناصر نسل کشی، ژنوسید، کنوانسیون منع و مجازات نسل کشی