محسن دولت آبادی - کارشناسی ارشد شیمی،دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی شناختی دانشگاه فردوسی مشهد

بی اشتهایی عصبی1 نوعی اختلال روانی در غذا خوردن است که در آن بیمار از خوردن غذا به میزان کافی و با وجود گرسنگی امتناع میورزد. این روند که معمولا با آغاز و زیادهروی در یک رژیم غذایی آغاز میشود به دلیل کاهش شدید وزن میتواند منجر به مخاطرات مرگباری گردد. عدم تصور صحیح از شکل بدن و تناسب اندام، همچنین فشارهای اجتماعی و تصویرسازی نادرست رسانهای از وزن ایدهآل از دلایل بروز این بیماری شمرده میشود. بی اشتهایی عصبی با علایمی چون خوردن مقدار بسیار کم غذا با کالری بسیار اندک، قطع شدن قاعدگی، فشار خون پایین، کمبود چربی در بدن، زردی و رنگ پریدگی پوست و افسردگی بروز مییابد و در صورت عدم ارجاع به متخصصین برای آغاز پروسه درمان به بیماری های قلبی و دیگر بیمارهای مرگ بار خواهد انجامید.[1,2] به طور کلی، عملکرد اجرایی به شدت در شرایطی که نیاز به برنامه ریزی و تصمیم گیری، نظارت بر خطا و اصلاح توالی دراقدامات پیچیده، مهار پاسخ های عادی و مقاومت در برابر محرک های جذاب ،دخیل است .[3,4,5] به این ترتیب، کارکردهای اجرایی احتمالا در رفتار خوردن دخیل هستند، به ویژه هنگامی که افراد رژیم غذایی دارند. به نظر می رسد میتوان با مداخله در مناطقی از مغز با استفاده از دستگاه TDCS2 که خصوصا مناطقی که در کنترل رفتار بازداری فعال3 نقش دارند و غیرفعال کردن انها با تحریک کاتدی بتوان به چشم اندازی برای کاهش علایم این بیماری دست یافت.

بی اشتهایی عصبی،درمان بی اشتهایی عصبی