رابطه ی بین توانایی حل مسیله با سلامت روان معلمان مقطع متوسطه شهر شاهرود

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین توانایی حل مسیله با سلامت روان معلمان مقطع متوسطه شهر شاهرود صورت انجام گرفته است. این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. بدین منظور، از میان معلمان دوره متوسطه شهر شاهرود، 241 نفر طبق جدول مورگان و کرجسی و فرمول کوکران و به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب و پرسشنامه حل مسیله هپنروپترسون و سلامت عمومی گلدبرگ میان آنها توزیع گردید. ثبات درونی این پرسشنامه ها، با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 0/83 ,0/74 و 0/85 محاسبه و تایید شد. داده های تحقیق با استفاده از آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری در سطح معنی داری P> 0/01 و P> 0/05 تحلیل شدند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان میدهد که بین توانایی حلمسیله و سلامت روان p <000) ، (r=0/25 ارتباط معنادار وجود دارد. همچنین توانایی حلمسیله با خرده مقیاسهای علایم اضطراب، کارکرد اجتماعی و افسردگی رابطهی مثبت معنادار دارد. یافته های این پژوهش تاکید دارد معلمانی که از توانایی حل-مسیله بیشتر بالاتری برخوردارند سلامت روانی افزونتری را تجربه میکنند.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، توانایی حلمسیله ، معلمان ، مقطع متوسطه