ابراهیم حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع دانشگاه جامع امام حسین (ع) تهران
مسعود موحدی - عضو هییت علمی گروه مهندسی صنایع دانشگاه جامع امام حسین (ع) تهران

در این تحقیق که به روش توصیفی محض صورت گرفته است محقق سعی در بیان ویژگی ها و وضعیت موجود سنجشبهره وری در دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی داشته است؛ علیرغم مزایای سنجش بهره وری در دانشگاه ها که از جملهمیتوان به ارایه تصویر روشن از وضعیت بهره وری دانشگاه اشاره کرد، پژوهش های اندکی در این زمینه انجام شده است.و این امر میتواند ناشی از پیچیدگی سنجش بهره وری در حوزه آموزش عالی باشد؛ بهره وری از دیدگاه سیستمی عبارتاست از نسبت ستانده ها به نهاده های یک سیستم، همچنین دانشگاه را میتوان به صورت یک سیستم تصور کرد که دراین سیستم دانشجویان اساتید، مکان، فضا، برنامه های آموزشی و تجهیزات و... به عنوان درونداد وارد سیستم و پس ازتغییراتی شامل آموزش و پژوهش وغیره به ستانده ها شامل فارغ التحصیلان، دستاوردهای علمی، اعضای هییت علمیارتقا یافته و... هستند تبدیل می شوند. بر همین اساس دو مدل برای سنجش بهره وری در دانشگاه ها و مراکز آموزشعالی ارایه شده است. در پایان تحقیق نیز راهکارهایی برای بهبود بهره وری دانشگاه ها و پیشنهادی برای تحقیقات آتی درجهت بهبود و توسعه سنجش بهره وری در دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی ارایه شده است.

بهره وری، آموزش عالی، دانشگاه