فرشته قاسمی - کارشناسی ارشد رشته گرافیک، موسسه آموزش عالی ناصر خسرو، ساوه، ایران.
نگار شمس - کارشناسی ارشد رشته گرافیک، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران.
آرزو اسکندری - کارشناسی ارشد رشته گرافیک، موسسه آموزش عالی ناصر خسرو، تهران،ایران.
ندا اسدی - کارشناسی رشته تصویرسازی، دانشگاه علم و فرهنگ واحد۴۹، تهران، ایران

دنیای امروز ما با حضور گسترده ی فناوری های نوین ارتباطی در تمام زوایای زندگی، معنا می یابد. گسترش نوعی از هنر به نام دیجیتال از اواخ قرن20 بیانگر رغبت هنرمندان برای استفاده از فناوری روز دنیا، به دلیل توانایی در برقراری ارتباط به شیوه ای نوین با دیگران است. پذیرش یا عدم پذیرش هنر-صنعت دیجیتال و ارزش گذاری به آن، از موضوعاتی است که امروزه از طرف منتقدان هنری مورد بحث قرار می گیرد. این پژوهش بر پایه ی رویکرد توصیفی-تحقیقی با روش گردآوری کتابخانه ای فراهم شده و هدف آن بررسی ایجاد مفاهیم در هنر-صنعت دیجیتال می باشد. فرضیه بر آن است که تعلق و وابستگی این هنر-صنعت به تکنولوژی های نوین، بیش از هرچیز مدیون نرم افزارهایی است که در جهت گسترش امکانات و قابلیت های دیداری و شنیداری، عموما نسخه های جدیدتری از نرم افزارهای پیشین را با قابلیت های بیشتر ارایه می دهند. این پژوهش در پی پاسخگویی به سوالات ذیل می باشد:الف: هنر-صنعت دیجیتال به چند دسته تقسیم می شود و شیوه های ایجاد مفهوم در هنر- صنعت دیجیتال چگونه است ب: امکاناتی که هنر-صنعت دیجیتال در اختیار هنرمندان و به ویژه تصویرگران قرار می دهد، چیست و عوامل ایجاد مفاهیم در هنر- صنعت دیجیتال کدامند نتایج پژوهش نشان می دهد که در این هنر- صنعت مفهوم، مهم تر از ابزار و چگونگی اجرای آن است و هدف اصلی، رساندن مفهوم یا ایده به مخاطب است. با تصویرسازی دیجتال می توان با به هم آمیختن تجربه های متفاوت، انسان دوره ی معاصر، هویت مفهومی خود را ارایه داد .

هنر-صنعت، دیجیتال، مفاهیم، تصویرگری