نوشین اسماعیلی - دانشگاه شهید بهشتی تهران

انسان موجودی اجتماعی و نیازمند برقراری ارتباط با دیگران است، به گونه ای که بسیاری از نیازهای متعالی و شکوفایی استعدادها و خالقیت هایش از طریق تعامل بین فردی و ارتباط اجتماعی ارضا شده و به فعل درمی آید( بهمنی و همکاران ،)1395 .افزون بر این، رشد اجتماعی مهم ترین جنبه زندگی هر فرد است و به نوبه خود منجر به ارتقاء رشد هوشی و سایر جنبه های رشد فردی می شود( دانش و همکاران، .(1393 از این رو، کسانی که در حوزه های اجتماعی شکوفا شده اند به سطحی از توانایی در روابط اجتماعی دست یافته اند که به راحتی می توانند با زندگی و مردم سازگار شوند (رودباری، شهدی پور و ساداتی قلعه، . )2013 امروزه روش های درمانی جدیدی در حوزه روانشناختی برای درمان افراد مبتال به اضطراب به کار گرفته شده است .از جمله این درمان ها آموزش مهارت های اجتماعی مبتنی بر پردازش شناختی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش گروهی مهارت های اجتماعی مبتنی بر کاهش اضطراب دانشآموزان دختر پیش دبستانی شهر تبریز بود. روش پژوهش نیمه تجربی با گروه آزمایش، گروه گواه و طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش کودکان چهار تا شش ساله حاضر در مهد کودک ها و مراکز پیش دبستانی شهر تبریز در سال تحصیلی 1396-1397 بود 158 کودک به روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند ابتدا از بین مناطق پنج گانه تبریز دو منطقه به تصادف و سپس از بین مهدکودک ها و مراکز پیش دبستانی موجود در این مناطق 4 مرکز به تصادف انتخاب شدند معلمان آنها فرم معلم مقیاس اضطراب کودکان پیش دبستانی )اسپنس و دیگران، )2001 را به همراه مقیاس درجه بندی کانرز )فرم معلم، کانرز، )1999 تکمیل کردند گرفت آنگاه دانش آموزانی که دارای باالترین سطح اضطراب بودند مشخص و 40 نفر از آنها بصورت تصادفی انتخاب و بصورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند.

مهارت های اجتماعی، اضطراب، پیش دبستانی