پرویز منجمی - استادیار دانشکده مهندسی- دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست

بمنظور جلوگیری از وقوع اوتریفیکاسیون در منابع آبی، حذف فسفر از فاضلابهای شهری ضروری است. در گذشته، روش معمول برای حذف فسفر کاربرد مواد شیمیایی بود. در حالیکه از دهه شصت، پروسهای حذف بیولوژیک (main and side stream) به عنوان آلترکاتیوهایی برای روش شیمیایی مطرح شدند. عدم نیاز به مواد شیمیایی و کاهش حجم لجن تولیدی، عاملی شد تا امروزه کاربرد روشهای بیولوژیک به عنوان اقتصادی ترین و بهترین روش حذف فسفر شناخته شوند. از آنجایکه تصفیه خانه فاضلاب شهری تبریز در آینده ای نزدیک راه اندازی می شود، مسئولین شرکت آب و فاضلاب تبریز طرحهای تحقیقاتی متعددی جهت کاهش اثرات جانبی شروع بکار این تصفیه خانه،به منظور حفاظت از رودخانه تلخه رود و دریاچه اورمیه در دست اجرا دارند. از جمله این طرحها، بررسی کارآیی روشهای بیولوژیک برای حذف فسفر از پساب خروجی تصفیه خانه می باشد. برای این منظور ما در این مطالعه در دماهای مختلف، به ارزیابی اثر برخی از فاکتورهای راهبری، نظیر زمان ماند فاز هوازی و میزان برگشت لجن به ابتدای فاز بی هوازی پرداختیم و در نهایت به این نتیجه رسیدیم که با کاهش دمای فاضلاب در فصل زمستان باید سن لجن، زمان ماند فاز هوازی و میزان elutrient را افزایش دهیم تا کارآیی روش بیولوژیک برای حذف فسفر زیر سئوال نرود.

حذف بیولوژیک فسفر، اوتریفیکاسیون، روش بی هوازی، هوازی (A/O) elutrien