مهدیه صانع سخویدی - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد
محمد خدادادی - عضو هییت علمی دانشگاه یزد

خداوند جهان هستی را با عشق خود آفریده است و سریان عشق حق در جهان هستی را حرکت حبی می گویند. حرکت حبی از جمله مهم ترین مباحث در عرفان و اسلام است. در این مورد تحقیقات و بررسی های فراوانی صورت گرفته، کتب و رساله های متعددی نیز نوشته شده است. از جمله کسانی که به این موضوع پرداخته اند نیر تبریزی است که اشعار فراوانی در این زمینه دارد. حجه السلام محمد تقی بن محمد نیر ممقانی 1312-1248 ، علامه ای آگاه و شاعری عارف است که به خوبی حرکت حبی را دریافته و با ذوق شعری خود، آن را به شعر کشیده است. نیر تبریزی سر منشا حرکت حبی و غایت و نهایت آن را امام حسین (ع) معرفی می کند که تمام هستی به ایشان عشق می ورزند و اگر عشقی هم در جهان باشد همه در امام حسین (ع) خلاصه می شود. تمامی مصایبی که پیامبران به خود دیده اند با شور حسینی به جان خریده اند؛ چراکه شور حسینی در دل داشته اند. نیر تمامی عشق حق را در وجود امام حسین (ع) خلاصه می کند و هر کس پا به عرصه هستی گذاشته دلیلش را امام حسین (ع) و عشق او می داند.

حرکت حبی، عشق، نیر تبریزی، امام حسین (ع)، غایت حرکت حبی