احراز اهلیت متعاقدین در پرداخت الکترونیک بااستفاده از رایانش عاطفی

قصد و اهلیت طرفین در تمامی نظام های حقوقی از شرایط صحت قرارداد است. در تجارت سنتی، تشخیص این دو مورد از جمله تشخیص بلوغ و صحت عقل طرف معامله پیچیده نیست؛ اما در تجارت الکترونیک، این موضوع محل بحث است. یکی از طرفین به طور معمول، نرمافزار هوشمند به نمایندگی از بنگاه است که تشخص الکترونیک، راه پذیرش اهلیت آن است. اهلیت مشتری در تجارت الکترونیک، به پرداخت الکترونیک برمی گردد. در واقع برای تکمیل یک قرارداد تجاری الکترونیک نیاز به پرداخت برخط است و لازمه آن داشتن حساب و کارت بانکی است و فرض بر این است که اهلیت صاحب حساب در هنگام افتتاح حساب احراز شده است. در این روش به این موضوع توجه نشده است که اهلیت وابسته به زمان و موضوع قرارداد است. افراد نابالغ در نظام های حقوقی مختلف، امکان خرید ضروریات را دارند، در حالی که به دلیل محرومیت از داشتن حساب بانکی، امکان خرید اینترنتی این موارد را ندارند. از طرفی فرد عاقل و بالغی که حساب و کارت بانکی دارد، ممکن است به مرور زمان و یا گاهی دچار زوال عقل شود که در نظام های مرسوم پرداخت الکترونیک به این موضوع توجهی نشده است. سالمندی نیز می تواند همراه با اختلالات شناختی از جمله آلزایمر باشد که این مورد نیزمغفول مانده است. راه حل پیشنهادی این مقاله گسترش احراز قصدیت و اهلیت به تمامی تراکنش ها است. رایانش عاطفی با استفاده از بیومتریک و علوم شناختی، امکان تشخیص بسیاری از حالت های ذهنی و شناختی کاربر از جمله رضایت و سالمت عقلی را فراهم می سازد.

کلیدواژه ها:

احراز اهلیت ، بیومتریک ، علوم شناختی ، تجارت الکترونیک