بررسی ارتباط بین روش های نوین تدریس با رویکرد فعال بر پرورش تفکر در یادگیری

شیوه های تدریس فعال یکی از موفق ترین راهکارهای آموزشی در یادگیری مطلوب و تربیت عقلانی دانش آموز، است. هدف اینپژوهش، بررسی تاثیر استفاده از رو شهای تدریس نوین با رویکرد فعال بر پرورش تفکر دانش آموزان ابتدایی می باشد. تفکر،تجربه و شناخت از طریق فرایند کند و کاو شکل می گیرند و روش تفکر همان روش اساسی تجربه های تربیتی است. پس بایدخصوصیات اساسی روش یادگیری با خصوصیات اساسی تفکر و یاد دهی همانند و یکسان تا موثر وقع شود. روش کار اینتحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از جهت نحوه اجرا توصیفی مقایسه ای می باشد. ابزار تحقیق پرسشنامه سنجش خلاقیت(CREE) استفاده شد. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات علاوه بر استفاده از روش های آمار توصیفی، انحراف استاندارد و میانه،میانگین و تحلیل کوواریانس یکطرفه مورد استفاده قرار گرفت. برای پاسخ به فرضیه ها از داده های حاصل از تحلیل آزمون t- test کوواریانس یک طرفه آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است استفاده شد. نتایج نشان داد که روش هاینوین تدریس با رویکرد فعال بر پرورش تفکر در دانش آموزان موثر است (Pرویکرد فعال بر پرورشتفکر خلاق پایه ابتدایی و دانش آموزان به شیوه آموزش سنتی اثر مثبت دارد. تدریس رویکرد فعال بر پرورش تفکر بر پیشرفتتحصیلی دانش آموزان پایه ابتدایی اثر مستقیم دارد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس نوین ، رویکرد فعال ، تفکر ، دانش آموزان ، پایه ابتدایی