اسما مویدی - گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
بهمن یارقلی - استادیار موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی کرج – ایران

امروزه تامین آب شیرین کافی یکی از نیازهای اساسی حیات انسان و صنایع مختلف است . با توجه به رشد جمعیت جهان و محدودیت ذخایر آب شیرین جهان، نمک زدایی ارزانتر و سریع تر از آب دریاها، به منظور تامین آب مصرفی، اهمیت روز افزونی پیدا کرده است. نمک زدایی یا کاهش شوری آب با استفاده از روش های بیولوژیکی، شامل استفاده از گونه های مختلف گیاهان، میکرو ارگانیسم ها ، جلبک ها و یا تلفیقی از آنها میباشد که می تواند در کاهش شوری آب موثر باشد. تحقیق حاضر با هدف بررسی نمک زدایی آبهای شور با استفاده از جلبک های دریایی انجام شد. آزمایشهابه صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا0 تصادفی انجام شد. تیمارها شامل، دو جلبک (کلرلا و نانو کلروپسیس) در شوری مختلف در سه تکرار بود. آزمایش در شراط کنترل شده آزمایشگاهی از نظر رطوبت و درجه حرارت، به مدت 90 روز طول کشید. در دوره انکوباسیون، هدایت الکتریکی هر روز اندازه گیری شد. نتایج نشان داد میزان جذب نمک در جلبک های مختلف، تفاوت معنی دار دارد بالاتربن مقدار جذب نمک در جلبک کلرلا و نانو کلروپسیس در غلظت 50 میلی زیمنس بر سانتی متر 8/87 و 7/97 میلی زیمنس بر سانتی متر بود .در مجموع شاهد کاهش چشمگیر میزان کلر و سدیم در دو جلبک کلرلا و نانو کلروپسیس بودیم. با توجه به ثابت بودن دما و نور در شرایط آزمایشگاه شاهد حذف نمک از آب شور با توجه به گونه جلبک هستیم. بر اساس نتایج تحقیق به نظر می رسد که کاهش جذب نمک در جلبک ها با استفاده از نمک در سوخت و ساز جلبک و رشد و تکثیر آنها است در هر دو گونه شاهد کاهش معنادار میزان جذب نمک بودیم.

نمک زدایی، جلبک، بیولوژیکی، آب شور