سارا نورموسوی نسب - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه گیلان
امیررضا کریمی آذری - مربی دانشکده هنر و معماری، دانشگاه گیلان
سیدجلیل میرباذل - استادیار دانشکده علوم تربیتی، دانشگاه گیلان
علی پورصفرصیقلانی - استادیار دانشکده هنر و معماری، دانشگاه گیلان،

محیط بیمارستان و فضای بستری برای کودک بیمار،معمولا0 به عنوان مکانی توصیف میشود که عجیب، دور از فهم، ناآشنا و ترسناک است. بیمار شدن و قرار گرفتن در محیط ناآشنای بیمارستان، سبب ترس و ناراحتی کودک می گردد و به عنوان یک استرس بسیار رایج در دوران مذکور به حساب می آید. طراحی ضعیف این محیط ها، می تواند سبب تشدید اختلالات رفتاری و همچنین ترس و اضطراب در افراد شود. با نگاه به بیمارستان های حال حاضر ایران، این موضوع به وفور دیده می شود. شمار تحقیقات در این زمینه در کشور ایران بسیار محدود است و شایسته است که بیشتر مورد بررسی قرار گیرد. از اینرو هدف از انجام پژوهش حاضر، دست یافتن و استخراج خواست ها و الویت های محیطی کودکان و نوجوانان در مورد طراحی محیط های درمانی از نگاه والدین آن ها می باشد. روش پژوهش بر اساس مطالعات کتابخانه ای و جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه از والدین کودکان بیماردر بیمارستان تخصصی کودکان هفده شهریور شهر رشت است.کودکان مورد بررسی بین رده ی سنی 6 تا 12 سال قرار دارند. براساس جدول مورگان، تعداد103 نفر از والدین کودکان به صورت تصادفی انتخاب گردیدند. داده های پرسشنامه، پس از جمع آوری، در نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شده است. با توجه به ماهیت تحقیق و داده های آن، روش تحلیل داده ها به صورت استدلال منطقی به روش استقرایی خواهد بود. از آمار توصیفی (نمودارها، میانگین و ..) جهت تحلیل داده ها استفاده شده است. در ادامه با توجه به ناپارامتریک بودن داده ها، از آزمون اسپیرمن برای سنجش همبستگی متغیر ها بهره گرفته شد. نتایج نشان می دهد که مولفه های سرگرمی و بازی، نور طبیعی، وجود فضای سبز، رنگ شاد محیط و حضور خانواده از مهمترین مولفه های محیطی موثر در کاهش ترس کودکان از نگاه والدین آن ها بوده است.

کودکان، بیمارستان کودکان، کاهش ترس، مولفه های محیطی