میرسعید موسوی - گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان ، ایران
علیرضا عقیقی - گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
حبیب شریف زاده - گروه مدیریت ، دانشکده ستاد فرماندهی ناجا ، واحد تهران ، دانشگاه علوم انتظامی ، تهران ، ایران
میرمرتضی موسوی - گروه حسابداری ، دانشکده علوم انسانی ، واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی ، بناب ، ایران

در روایت شناسی که از عمر آن بیش تر از چند دهه نمی گذرد، نظریه پردازان روایت را وسیله ای جهت انتقالدانش و معرفت دانسته و دامنه آن را بسی گسترد ه تر از قبل تعریف کرده اند. این شاخه از پژوهش ادبی ناظر برتحلیل روایت و خصوصا اشکال و انواع راوی و مطالب دیگر است و به عنوان نظریه ای مدرن عمدتا باساختارگرایی اروپایی مرتبط است، هرچند بررسی های قدیمی اشکال و صنایع روایی از دوران بوطیقای ارسطو رانیز از آثار مربوط به علم روایت و روایت پژوهی می توان دانست. در مقاله ی حاضر پس از ارایه ی تعاریفی ازپژوهش ،روایت پژوهی،روش شناسی وقایع حساس ،به نظریه های مربوط به روایت، ماهیت و کارکرد روایت وویژگی و ساختار آن به عنوان یک روش شناسی و تکنیکی برای مطالعه مورد بحث و بررسی قرار دادیم. و درادامه پس از تشریح طرح و راوی به پژوهش روایی و مراحل اجرای آن و نقد و بررسی روش شناسی پرداختیم.

روایت، روایت پژوهی، روش شناسی، طرح، راوی، پژوهش روایی