بررسی ارتباط سبک های رهبری و مدیریت زمان در مدیران ارشد و میانی پرستاری

زمینه و تحقیق :رهبری یکی از پنج وظیفه اصلی مدیران محسوب می شود و سبک های رهبری به روشهای مختلفیطبقه بندی شده است. همچنین مدیریت زمان به عنوان یک عامل تعیین کننده موفقیت رهبران اهمیت فراوانی دارد.مطالعه حاضر به بررسی ارتباط بین سبک غالب رهبری مدیران پرستاری و میزان استفاده آنان از مهارت مدیریت زمانپرداخته است.موارد و روش ها: این مطالعه به روش توصیفی در بیمارستان های علوم پزشکی شیراز در سال 1395 انجام شد. جامعهمورد پژوهش کل 485 نفر مدیران ارشد و میانی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، می باشند که از این تعداد 182 نفر به روشتصادفی ساده انتخاب شدند. داده های جمع آوری شده به کمک نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت بیان اطلاعات دموگرافیک از شاخص های آماری فراوانی و درصد فراوانی و برای بررسی ارتباط بین سبک های رهبری ومدیریت زمان از جدول توافقی و آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده گردید. در این تحقیق از سه پرسشنامه جداگانهاطلاعات دموگرافیک، سبک رهبری مدیران باس و آولیو و پرسشنامه مدیریت زمان ناظم استفاده شد.یافته های تحقیق: بیشترین واحدهای مورد پژوهش دارای سبک رهبری سبک وظیفه گرا، سپس انسان گرا و بعد از آنعدم مداخله بودند. سبک رهبری وظیفه گرا در سطح معنا داری 0/05 قوی ترین همبستگی را با مدیریت زمان دارد و بعداز آن سبک رهبری انسان گرا، ولی سبک رهبری عدم مداخله با مدیریت زمان همبستگی ندارد. سبک های رهبری وظیفهگرا با مولفه زمان بندی و سبک رهبری انسان گرا با اداره جلسات قویترین همبستگی را دارند.نتیجه گیری: باید مدیران توجه بیشتری را به مدیریت زمان معطوف دارند زیرا ارتقاء توانمندى آنها در کسب مهارتهاىفردى مدیریت زمان اثر مثبت بر مهارت هاى سازمانى و در نتیجه افزایش بهره ورى سازمانی دارد.

کلیدواژه ها:

سبک های رهبری ، مدیریت زمان ، مدیران پرستاری