اثر بخشی روان درمان بین فردی گروهی کوتاه مدتIPT بر کیفیت زندگی زنان دارای همسر معتاد

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی درمان بین فردی گروهی کوتاه مدت بر کیفیت زندگی زنان دارای همسر معتاد اجرا گردید. پژوهش از نوع آزمایشی پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری 100 نفر از زنان دارای همسر معتاد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر رشت بود و تعداد 30 نفر از آنها که کیفیت زندگی پایین تری داشتند به طور تصادفی ساده بعنوان نمونه انتخاب و در دو گروه آزمایش 15) نفر)و گروه کنترل(15 نفر)جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 2 ساعته مورد مداخله قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده شامل، پرسشنامه کیفیت زندگی (1992) SF-36 بود. دادهای پژوهش به روش تحلیل واریانس چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که درمان بین فردی گروهی بر کیفیت زندگی زنان دارای همسر معتاد موثر و باعث افزایش آن می گردد. این درمان می تواند در بهبود کیفیت زندگی زنان دارای همسر معتاد موثر بوده و تاحدودی از اثرات مخرب اعتیاد بر خانواده بکاهد.

کلیدواژه ها:

روان درمانی بین فردی گروهی کوتاه مدت ، کیفیت زندگی ، همسر معتاد