بررسی اثر تمایز یافتگی و سبکهای دلبستگی بر خشونت نسبت به زنان

این پژوهش با هدف بررسی اثر تمایز یافتگی و سبک های دلبستگی بر خشونت نسبت به زنان صورت پذیرفت. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان بالای متاهل شهر مهاباد بود که از این تعداد در نهایت به روش نمونه گیری دردسترس تعداد 147 نفر به عنوان نمونه این پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تمایز یافتگی اسکورون و فریدلندر )1998(، پرسشنامه سبکهای دلبستگی کولینز و رید )1990( و پرسشنامه خشونت نسبت به زنان حاج یحیی))1990 میباشد. که روایی صوری و محتوایی این ابزار مورد تایید قرار گرفت و پایایی آنها به روش آلفای کرونباخ محاسبه گردید که برای پرسشنامه تمایز یافتگی 0/92، برای پرسشنامه سبکهای دلبستگی 0/86، و برای پرسشنامه خشونت نسبت به زنان 0/79 بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای کلموگرف اسمیرونوف؛ همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان با استفاده از نرمافزار Spss استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین تمایزیافتگی و سبک های دلبستگی با خشونت نسبت به زنان رابطه منفی و معنادار وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از میان ابعاد تمایزیافتگی، واکنش پذیری عاطفی و جایگاه من و از میان ابعاد سبک های دلبستگی، دلبستگی ایمن پیش بینی منفی و معناداری از خشونت نسبت به زنان دارند.

کلیدواژه ها:

تمایزیافتگی ، سبک های دلبستگی ، خشونت نسبت به زنان