وحید بهرام پور - استادیار بخش علوم دامی- آموزشکده کشاورزی رضوان- دانشگاه فنی و حرفه ای استان کرمان- ایران

در این مطالعه عملکرد تولیدمثلی بزهای بومی کرمان مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور 120 راس بز 5 تا 6 سال با میانگین وزن 32 ± 2,5انتخاب و در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 گروه 30 تایی قرار داده شدند. همزمان سازی فحلی با استفاده از اسفنج به مدت 17 روز صورت گرفت و تزریقات هورمون 24 eCG ساعت قبل از خروج سیدر انجام شد. به گروه اول به عنوان شاهد یک سی سی سرم فیزیولوژی تزریق شد، گروه دوم 150 واحد هورمون eCG دریافت کردند، به گروه سوم 300 واحد eCG تزریق شد، گروه چهارم نیز 500 واحد بین المللی eCG به صورت عضلانی دریافت کردند. – 48 24 ساعت بعد از خروج سیدر بز ها فحل شده، که به ازای هر 8 بز ماده از یک بز نر برای جفتگیری استفاده شد. درصد بروز فحلی در بین گروه های آزمایشی تفاوت معنی داری داشت( .(P<0/05 نرخ آبستنی در بین گروه های انتخابی به ترتیب 89/24، 93/17، 99/56 و در گروه شاهد 85/61 درصد بود. بین نرخ دو قلوزایی در تیمارهای چهارم و پنجم با گروه شاهد و تیمارهای دوم و سوم به لحاظ آماری تفاوت معنی داری وجود داشت(.(P<0/05 نتایج آزمایش نشان داد که افزایش سطح هورمون eCG می تواند باعث افزایش عملکرد تولیدمثلی بز ها بومی شود.

هورمون eCG، بزهای بومی کرمان، نرخ آبستنی، دوقلوزایی