زهرا بیگلری قوچان عتیق - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه فردوسی مشهد
آوا حیدری - استادیار گروه محیط زیست دانشکده منایع طبیعی و محیط زیست دانشگاه فردوسی مشهد،
عادل سپهر - استادیار گروه مدریت مناطق خشک و بیابانی دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه فردوسی مشهد
معصومه بحرینی - استادیار گروه زیست شناسی دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد

در سالهای گذشته تعداد زیادی از ترکیبات بسیار سمی به دلیل فعالیتهای صنعتی و یا کشاورزی در محیطزیست منتشر شده اند، که مهمترین دغدغه های زیست محیطی به شمار می روند. به عنوان مثال، آرسنیک شبه فلز سمی است که به طور گسترده در طبیعت توزیع میشود. گزارشات اعلام شده از سوی کشورهای مختلف در سرتاسر جهان بیانگر غلظت بالای این ماده سمی میباشد، بطوری که این موضوع به عنوان یک فاجعه در قرن 21-20 از سوی جامعه جهانی شناخته شدهاست. کشور ما ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. روشهای مختلفی برای حذف آرسنیک پیشنهاد میشود. به طوری که برخی از گونه های میکروارگانیسم ها قادر هستند از ترکیبات آرسنیک به عنوان ماده مغذی استفاده کنند، از اینرو، استفاده از روشهای اصلاحزیستی برای توصیف فرایند استفاده از عوامل بیولوژیکی برای حذف آلودگیهای سمی میتواند موثرترین ابزار برای مدیریت محیط زیست آلوده، بهبود خاک آلوده و روشی اقتصادی برای کاهش آلاینده ها از محیط زیست باشد.

آرسنیک، تجزیه بیولوژیکی، آلودگی خاک، میکروارگانیسمها، حذف زیستی