فتانه مشهدزرین نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه شیمی، دانشکده علوم پایه ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
سکینه منصوری - استاد یار، گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

آنزیم پراکسیداز از خانواده اکسیدردوکتاز ها کاتالیز کننده اکسیداسیون سوبسترا های مختلف در حضور پراکسیدهیدروژن می باشند. حضور پراکسید هیدروژن به عنوان گیرنده الکترون و گزینه مناسب برای مقابله با استرس های مولکولی اهمیت این آنزیم را دردرمان بیماری هایی نظیر انواع سرطان و زوال مغزی آشکار می کند. کنترل فعالیت این آنزیم به دلیل کاربرد فراوانش بخصوص پزشکی، فعال کردن ماکروفاژها در برابر تومورهای سرطانی ،از اهم تحقیقات است. در این مقاله اثر زعفران به عنوان داروی گیاهی بر فعالیت و ساختار آنزیم بررسی می شود. استفاده از دوز موثر محلول زعفران اثر محافظت خوبی بر ساختار آنزیم پراکسیدازدارد. این ماده در غلظت های حدود 0/4 ساختار طبیعی آنزیم را دستخوش تغییر می کند .مطالعات اسپکتروسکوپی افزایش شدید جذب در 403 نانومتر را که حاکی از جدا شدن هم از بخش پروتیینی است را تایید می کند. مطالعه سنجش فعالیت، نشان می دهد زعفران علی رغم کاهش اکتیویته در ابتدای اینکوبه شدن اثر محافظتی داشته وسبب ابقاء اکتیویته آنزیم می شود. از آنجا که کروسین C44H64O24 جزء محلول در آب است، به نظر می رسد این تغییرات از جانب زعفران مربوط به این ماده می باشد.

آنزیم پراکسیداز، زعفران، ابقاءفعالیت ویژه، تغییرات ساختاری