عبدالمناف نارکی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامی، گچساران، ایران
عبدالمحمد فایدی - دانشیار شیمی کاربردی، گروه شیمی کاربردی، دانشکده مهندسی، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامی، گچساران، ایران

برای ساخت غشای ماتریس مرکب به روش جدایش فازی،غلظت های مختلف کادمیوم-ایزوفتالیک اسید به محلول پلیمری پلیایمید (PI)، پلی سولفون (PSF)، پلی وینیلیدن دی فلوراید (PVDF) با درصد ترکیب های مختلف در حلال ان- متیل-2- پیرلیدون (NMP) اضافه شدند. ساختار سطح مقطع و سطح بالایی غشاها بوسیله میکروسکوپ الکترون روبشی (SEM) و برای مطالعه خصوصیات شیمیایی و تجزیه و تحلیل ساختار آلی- فلزی (MOF) از آنالیز طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس (XRD) استفاده شد. تصاویر سطح مقطع MOF نشان داد که هندسه حفره های این ترکیب لایه ای می باشد و با افزایش غلظت MOF ساختار لایه ای آن بزرگتر شد. از غشاهای ساخته شده در فرایند جداسازی گاز نیتروژن از هوا استفاده گردید. با افزایش غلظت MOF نفوذپذیری غشاء افزایش داشته است بطوریکه با افزایش غلظت MOF از صفر تا یک درصد وزنی نفوذپذیری گاز نیتروژن از 78 به 89 درصد رسیدهاست. بطور کلی می توان نتیجه گرفت که غشای ساخته شده بادرصد ترکیب 20 درصد وزنی پلی ایمید، 5 درصد وزنی پلی سولفونو 1 درصد وزنی پلی وینیلیدین دی فلوراید با غلظت 1 درصد وزنی ازMOF دارای ساختاری بهینه می باشد که نفوذ پذیری گاز نیتروژن را به میزان قابل قبولی افزایش داده است.نفوذپزیری

جداسازی غشایی گاز، غشای ماتریس مرکب، نفوذپذیری گاز، ساختار آلی-فلزی، کادمیوم-ایزوفتالیک اسید