مدیریت پژوهش های میان رشته ای در آموزش عالی

رویکردهای سنتی پژوهش دیگر پاسخگوی نیازهای در حال تحول و پیچیده کنونی بشر نمیباشد. از اینرو تیمهای پژوهشی در دانشگاه ها رویکرد میانرشتهای را جهت حل مشکلات در مقیاسهای چندگانه در پیش گرفتند. پژوهش میان رشته به دلیل بهره مندی از دانش و دیدگاه های رشته های گوناگون با نوعی خلاقیت و نوآوری همراه است که در حل مسایل و مشکلات و پیشرفت علمی و فناورانه بسیار راهگشا میباشد. در این راستا به منظور بهره مندی از مزایا و پتانسیلهای پژوهش میان رشته ای لازم است که بتوان آن را به خوبی مدیریت کرد. اغلب پژوهشهای انجام شده در این حوزه به اهمیت و جایگاه پژوهشهای میان رشته ای پرداخته و از ضرورت مدیریت آن غفلت ورزیدهاند. از این رو در این مطالعه تلاش شده است تا با استفاده از روش کتابخانه ای به چگونگی مدیریت پژوهشهای میان رشته ای پرداخته شود. برای این منظور چارچوب مدیریت پژوهش میان رشته ای کویین (1998) مبنای اساسی تحلیل و توصیف قرار گرفته است. چارچوب مذکور از چهار بعد اصلی روابط انسانی، اهداف منطقی، سیستمهای باز و فرایندهای درونی تشکیل شده است. نتایج نشان داد که چارچوب مفهومی مذکور بهگونهای ترسیم شده است که نظم و سازمان یافتگی را با انعطاف پذیری در هم می آمیزد و رویکردی چند بعدی برای مدیریت مسایل پربعد و پیچیده موجود در مسیر پژوهشهای میان رشته ای ارایه میدهد. این چارچوب در حقیقت ساختاری را به وجود میآورد که موجب هماهنگی بین افراد، ابزارها و فرهنگهای مختلف به عنوان پیش شرط اساسی پژوهش میان رشته ای میگردد. بر این اساس پژوهشگران میان رشته ای با درک صحیح این چارچوب قادر خواهند بود تا نقاط قوت و ضعف موقعیتهایی که در آن هستند را شناسایی کرده و با انتخاب هر نقش مدیریتی و کارکردهای مرتبط با آن اقدامات مقتضی را انجام دهند.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، میان رشته ای ، پژوهش ، پژوهش میان رشته ای