مطالعه روند تغییرات زمانی حداکثر مطلق بارندگی سالانه در ایستگاه های تبریز و ارومیه

از آنجا که بارش به عنوان یک عنصر اقلیمی رفتاری غیرخطی داشته و از توزیع نرمال تبعیت نمیکند، روشهای آماری ناپارامتری ابزاری مفید برای بررسی این عنصر اقلیمی است. در تحقیق حاضر، برای نشان دادن روند و معنیداری حداکثر مطلق بارندگی سالانه تبریز و ارومیه از آزمون ناپارامتری من – کندال و جهت مشخص نمودن شیب خط روند از روش سنس استیمیتور استفاده شد. نتایج نشان میدهد طی دوره ی مورد مطالعه بر اساس آزمون من-کندال ایستگاه تبریز با مقدار -3/24 با بیشترین روند معنیداری کاهشی روبرو بوده است و ایستگاه ارومیه با مقدار -0/19 روند کاهشی غیرمعنیداری داشته است . بر اساس نتایج حاصل از طبقه بندی جدول روندها با توجه به مقادیر کاهشی و افزایشی آماره ی من-کندال روند کاهشی خیلی کمی را تجربه کرده است. روش سنس استیمیتور در سطح % 95 و %99 نیز برای داده های تبریز و ارومیه مورد محاسبه قرار گرفت و ایستگاه تبریز با روند کاهشی مواجه بوده است و همانند آماره من کندال در ایستگاه ارومیه نیز روندی در داده ها مشاهده نشد.