مقایسه روش های نمونه برداری پوشش گیاهی در مناطق خشک و نیمه خشک

شرط اساسی برای یک تحقیق خوب انتخاب روش نمونه برداری صحیح میباشد. نمونه انتخابشده باید معرف جامعه باشد. برای این هدف تعداد نمونه باید ازنظر تعداد کافی بوده و به روش صحیح برداشت شده باشد، درصورتیکه نمونه انتخاب شده معرف جامعه باشد، مقدار آماره، برآورد مناسب تری از پارامتر خواهد بود. انجام نمونه برداری از برگ، خاک و آب و تجزیه آزمایشگاهی آنها اطلاعات لازم را در اختیار مرتعداران، کشاورزان، باغداران و... قرار خواهد داد. همچنین مسیله حایز اهمیت این است که نحوه نمونهبرداری در نتایج حاصله جهت ارایه توصیه های کارشناسی اثرگذار میباشد. نمونه برداری یک مثال از منطق استقرایی است که با آن نتیجه گیری بر اساس تعداد محدودی از نمونه ها استنباط میشود. نمونه یک زیرمجموعه از یک جمعیت است که خود در کل، مجموعه ای از عناصر است که در مورد ویژگیهای خاص به دست آمده تخمین زده میشود. فرآیند انتخاب یک نمونه از جامعه نمونه برداری نام دارد. هدف این تحقیق رسیدن به مناسبترین روش نمونه برداری میباشد تا بتوان برآورد سالم و قابلتعمیمی برای جامعه گیاهی خود در مناطق خشک و نیمه خشک داشته باشیم. در اینجا روشهای مختلف بیان، نقطه قوت و نقطه ضعف هرکدام برای نمونه برداری از مناطق خشک و نیمهخشک بیان میشود و همچنین طرحهای نمونهبرداری به دنبال به دست آوردن اطلاعات درباره قسمتی از جامعه است که بتوان با استفاده از آن درباره کل جامعه استنباط کرد. اجرای روش نمونه برداری سیستماتیک اغلب آسانتر از تصادفی ساده است و همچنین امکان بروز خطا از طرف پژوهشگر کاهش مییابد. به طورکلی نتایج نشان داد با توجه به استفاده مکرر از روشهای سیستماتیک و تصادفی بهصورت جدا و حتی روش ترکیبی تصادفی – سیستماتیک در مطالعات انجام شده میتوان این سه روش را بسته به هدف و متغیرهای مورد بررسی برای نمونه برداری در مناطق خشک و نیمه خشک مناسب دانست.

کلیدواژه ها:

نمونه برداری ، پلات ، ترانسکت ، جمعیت ، مراتع